Nu de coronaperikelen voorlopig even voorbij zijn begint de vraag over waar we werken weer te rijzen.
De afgelopen 2 jaren werkten we als IT-ers veel vanuit huis. Dit heeft er, in ieder geval bij mij en mijn klanten, voor gezorgd dat we ons daaraan hebben aangepast.
Draaien we nu alles weer terug?
Dit is mijn thuiswerk-lunchplek (soms).
Ik weet nog toen ik in maart 2020 na 3 weken on-site werken bij mijn nieuwe klus vanuit huis moest werken. Dat was wel even wennen. Ik vreesde dat ik door het gebrek aan ‘koffiekamer meetings’ veel informatie zou missen en dat overtuigen van nut en noodzaak van nieuwe architectuur oplossingen en stuk lastiger zou worden.
Alle communicatie werd formeler; alles via de mail of videoconferencing.
Ik was echt blij dat ik in de drie weken on-site bij de klant heel veel koppies thee had gedronken en handjes had geschud (!) met mensen met wie ik nu online verder ‘moest’ werken. Ik kon mij niet voorstellen dat je online resultaten kon halen met mensen die je nog nooit in het echt had ontmoet.
Privé vond ik het thuis werken wel lekker eigenlijk; ik heb een goede werkplek op zolder, met airco een mooi uitzicht, prima thee en koffie en een lel van een scherm. Daar kan geen kantoor aan tippen.
Lekker was ook het gebrek aan reistijd. Ik kreeg 2 uur per dag extra om te sporten/mediteren/muziek te maken/gezin te knuffelen/honden uit te laten. Ik heb in die eerste maanden een aantal vrij intensieve muziekstudies gevolgd in die gratis tijd.
Lekker hoor.
Bij de volgende klant begon ik online en bleef de eerste 3 maanden volledig online. Mijn toegangspasje lag te verstoffen bij de balie.
Daar waar ik eerder dacht dat je geen resultaten kon behalen met mensen die je nog nooit had ontmoet, merkte ik nu dat dat prima gaat.
Zolang iedereen goed gebruik maakt van de beschikbare tools; de agenda goed bijhoudt, op tijd in online meetings verschijnt en zorgt voor een beetje fatsoenlijk geluid gaat het prima.
Het gaat fantastisch eigenlijk. Als ik thuis werk krijg ik altijd al mijn werk af. Alle blokjes in mijn agenda kan ik stuk voor stuk wegstrepen.
Lekker hoor.
Nu ik soms weer ‘op de zaak’ wordt verwacht heeft dat zo zijn voor- en nadelen.
Op on-site dagen kan ik in de regel niet al mijn taken afronden. Er komen vaker dingetjes tussendoor. Meestal gezellige kletserij met leuke collega’s, uitgelopen lunches of verdwaalde lunchwandelingen.
Ook wel eens lekker.
Wat ik wel lastig vind is de reistijd. Dit vind ik lastiger te verkroppen dan vroeger, omdat ik weet dat het anders kan. Ik vind het milieutechnisch onprettig om dagelijks een kilootje of 5 aan CO2 de lucht in te jagen en 2 uur tijd op te offeren. Ik snap het belang van ‘sociale cohesie’ binnen een organisatie, maar toch.
Dus veel thuis en soms op de zaak vind ik een mooie combinatie. Ik heb zo eens rondgevraagd bij mensen uit mijn kringetje en de meesten denken er net zo over. Veel bedrijven gelukkig ook. De meeting rooms zijn ondertussen uitgerust met mooie videoconferencing schermen voor hybride meetings en veel bedrijven hebben hun kantoren ‘gedownsized’.
Ik zie wel dat we de vorm nog wat aan het zoeken zijn. Collega’s die ineens iedereen weer op de zaak verwachten zonder dit te vermelden. Dan krijg je een telefoontje met de vraag waar je blijft terwijl je thuis aan het werk bent. Of andersom: kom je een dagje op kantoor voor je collega’s; is er geen kip. Zit je daar de hele dag in je uppie.
Ik denk dat het voor iedereen wat wennen is om de juiste (hybride) vorm te vinden, maar ik hoop, voor mij, mijn gezin, de honden en het milieu dat we niet weer teruggaan werken zoals pre-Corona.
Wat vind jij?
Comments are closed.