Maar doe wat je kan. Dan blijf je heler.
Ik zie het zoveel om mij heen de laatste tijd; mensen met een burn-out, overspannen of hoe de bedrijfsarts het ook noemt. Echt niet goed. Hoe kan dit nou?
Als ik naar mijzelf kijk – dat is tenslotte de enige maatstaf die ik heb- merk ik dat ik druk voel als ik probeer te doen wat ik denk dat ik moet doen. En dat kan soms gewoonweg niet.
Wanneer je probeert te doen wat je moet doen, aangegeven door je manager, de manager daarboven, je partner, je kerk, je sportclub of – dat is de ergste – jijzelf. Dan kan het zijn dat de lat een stukkie hoger ligt dan je kan springen. En hoewel ambitie een mooi ding is zorgt een constante druk om meer, hoger en verder voor ongezonde spanning. En dat is niet houdbaar. De constante focus op onhaalbare doelen is niet gezond en volgens mij de reden voor al die burn-outs die ik zie.
En volgens mij ligt de enige oplossing bij jezelf. Realiseer je dat je gewoon niet meer dan je best kan doen. Dat is het. Als jij je best doet en je haalt je doelen dan is dat mooi. Als je doet wat je kan en je haalt je doelen niet, dan helpt het niet om je daar zorgen over te maken. Dan haal je je doelen al helemaal niet en een leven vol zorgen is geen leven. (Weer volgens mijn eigen maatstaf dan).
Mocht je de constante druk voelen, waarschijnlijk door jezelf opgelegd, onderzoek dan hoe reëel je doelen zijn en wat je kan doen om deze te halen. Kijk of je handig met je tijd omgaat, zorg dat je uitgerust bent, schaaf je kennis bij, werk samen met anderen. Als hier geen ruimte meer is dan zul je je doelen bij moeten stellen. Dat is geen falen. Dat is goed voor jezelf zorgen.
En hoewel dit best lastig kan zijn – “nee” zeggen tegen je manager- heb je uiteindelijk geen keus. Als je door blijft rammen, je doelen nog steeds niet haalt en je tenslotte omvalt zijn er alleen maar verliezers. Jij, je manager, je gezin en het bedrijf waar je werkt.
Zorg goed voor jezelf, werk met plezier, leer van je fouten en doe wat je kan.
Comments are closed.