Herken je dat: je zit midden in een project waarbij zaken helemaal goed of helemaal fout kunnen lopen. Vervolgens ga je in je hoofd allerlei doemscenario’s afspelen die zouden kunnen gebeuren (maar eigenlijk nooit gebeuren). Dit gaat dan langzaam over in gepieker waarbij deze gedachten maar rond blijven dwalen zonder dat je echt problemen aan het oplossen bent. (Dat kan namelijk niet want er zijn nog helemaal geen problemen). Het lastige van onze hersenen is dat het eigenlijk niet uitmaakt of het doemscenario echt gebeurt of dat we er alleen maar over malen; het levert dezelfde stress op.
Ik had hier zelf nogal eens last van en merkte dat dit het lastiger maakte om in complexe situaties het overzicht te houden. Hierdoor dacht dat ik gewoon niet zo goed tegen stress kon, dat ik een beetje een stresskippetje was en daarom grotere uitdagingen beter kon mijden.
En dat is natuurlijk jammer en dit wilde ik veranderen.
Als eerste heb ik uitgezocht waarom dit doemdenken optreedt. Gelukkig ben ik niet de enige die hier last van heeft. (Dus jij bent ook niet de enige die er last van heeft). En nog beter: het is eigenlijk helemaal geen ‘zwakte’ of gebrek, welneen; het is juist een goed ding…
In dit boek kun je lezen dat vooral communicatief vaardige mensen last kunnen hebben van doemdenken. Omgedraaid: je bent dus geen stresskip, je bent communicatief gewoon bijzonder vaardig!
Communicatief vaardige hersenen moeten namelijk in staat zijn allerlei scenario’s in te schatten die hun communicatie teweeg kan brengen. Wanneer jij in gesprek bent met een ander, en je kan dit een beetje aardig, dan schat je steeds van tevoren in wat de mogelijke reacties van de ander kunnen zijn op wat je gaat zeggen. Je speelt dus als het ware een verbaal spelletje schaak met de ander. Je moet dus in staat zijn diverse scenario’s te verzinnen en af te wegen. Je probeert een ander in te schatten om een maximaal resultaat te behalen.
Dus: je bent niet gek, overgevoelig of gestrest, maar creatief en communicatief. Gefeliciteerd!
Het punt is echter dat dit scenario’s verzinnen altijd door kan gaan. En dat is minder mooi. Want hoewel het een goed idee is om je een beetje voor te bereiden op wat mogelijk komen gaat, moet je dit niet overdrijven. Een paraplu meenemen als je de deur uitgaat en er donkere wolken samenpakken is prima. Maar dan ook een regenjas, noordpoolpak, bikini en bermudashorts meenemen omdat de zon ook zou kunnen gaan schijnen of het misschien toch nog gaat vriezen is een dingetje.
Je voorbereiden op elk mogelijk scenario is niet te doen. Daar wordt je dol van en je bent er nooit mee klaar. Want wanneer je voorbereid denkt te zijn op 4 verschillende scenario’s, komen onze creatieve breintjes altijd met een vijfde optie. Of een zesde…
Maar hoe nu verder. Hoe kan je dit doordenken een beetje beheersen? Ik heb een paar tips voor je die bij mij goed werken. En omdat mensenhersens ongeveer allemaal hetzelfde zijn, werken deze bij jou misschien ook wel.
- Bereid je voor op wat komen gaat en stop dan.
- Lastige meeting voor de boeg: denk alleen in grote lijnen na over wat je wil overbrengen, beslis hoe je dat wil doen en denk er dan niet meer over na. Je bent klaar. Goed voorbereid. Punt. Vertrouw op de goede afloop. Als je merkt dat je er toch weer aan denkt, als een tong die steeds weer op een zere kies drukt, registreer dit dan, met een beetje humor, en denk bewust aan iets anders.
- Verzin de meest vreselijke afloop en accepteer dit.
- Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Stel dat het project misloopt, jij overal de schuld van krijgt en jouw opdracht niet verlengd wordt. Hoe klein deze kans ook is, erger dan dit wordt het niet. Accepteer dit van tevoren. Als je van het project afgehaald wordt en je tijdelijk geen opdracht meer hebt dan houden je kinderen nog steeds van je, wordt je huis niet afgenomen en word je niet dodelijk ziek. Misschien heeft het wat financiële consequenties, maar je hebt nog steeds te eten en een dak boven je hoofd. En misschien heb je nu eens tijd om extra te studeren.
- Denk nog verder in de toekomst
- Zoom niet in op die lastige meeting. Als je merkt dat je dit doet, registreer dit en denk dan bewust weer aan wat anders. Je kan er zeker van zijn dat over een paar maanden, dus eigenlijk nog verder in de toekomst, die ‘larger than life’ meeting allang weer vergeten is. Als je over 3 maanden terugdenkt aan dit moment dan zul je je afvragen waar je je eigenlijk druk over maakte.
Bovenstaande tips zullen niet in 1 keer goed gaan. Het is als het afleren van slechte gewoontes en het aanleren van nieuwe. Blijf het proberen en je zal zien dat het steeds beter gaat.
Wedden?
Mocht het niet lukken laat het me weten, misschien kan ik nog wat voor je betekenen.
Deze blog is een verdere uitwerking van deze blog.
Comments are closed.